INHOUD |
1De waardering van een gedicht komt tot stand na een aandachtige en herhaalde lezing en wordt opgeroepen door esthetische kenmerken als klankkieur, muzikaliteit, ritme, toon en sfeer.
2Dat er sprake is van een knap gedicht blijkt gedurende de analyse en exegese. Zo gebruikt Nijhoff esthetische middelen
In het gedicht zijn vorm, inhoud en visie innig met elkaar verbonden: een kunstzinnig criterium bij uitstek.
3Veel van wat er in deze waardering wordt opgesomd, zal door een ervaren lezer zonder uit- drukkelijke analyse en exegese worden opgemerkt en verwerkt. Hij zal van het gedicht genieten en een idee krijgen van zijn complexe schoonheid die vooral is gelegen in muzikaliteit, ritme, sfeer en toon.Toch zal het lezen van gedichten altijd iets onvoltooids inhouden, ook als men ze diepgravend onderzoekt: ‘Literatuur is (nu eenmaal) werk in uitvoering’ (Kees Fens). |
NOTEN a Zonder de afwijkende ritmen (A en T) zou het gedicht, gezien het herhalingsschema binnen de strofen en’liet ve@bindehoe rijm- schema tussen de strofen, snel te gemakkelijk, te mooi zijn geworden, wat in,tëgenspraak it-,(netde lijdensgeschiedenis dia in het gedicht wordt verteld.
b Ook bij Van Ostayen (- 10.8.5.20) en bij Dèr Mouw 10.12.5.4) treft men dezelfde cyclische gang aan (‘staiwaarts’, ‘naar hun huis’).